4 Juli 2021 – Olbia Airport (LIEO)
zondagmorgen. Ik ben op vakantie in het prachtige Sardinië e, na het wakker worden, rimango un po’ sdraiato sul letto a giocherellare con il cellulare.
Het geluid van de turboprops van een vliegtuig dat over me heen vliegt, bereikt mijn oren, maar, aanvankelijk, kan me niet schelen: het zal een van de in Olbia gevestigde Canadair zijn die hij bereikt (helaas) een plaats van interventie. Het getrainde oor doet me echter een belletje doen rinkelen in mijn brein: het is geen CL 415. Ik steek mijn hoofd uit het raam en kijk omhoog: Ik heb geen bril, maar het silhouet komt me bekend voor, ook al lijkt het mij onmogelijk. Ik vraag Flightradar 24 en ik heb bevestiging van wat ik zie: is een US Navy Grumman C 2A Greyhound en de hoogte suggereert dat hij zou kunnen landen in Olbia, slechts een paar kilometer verderop. Ik volg het gewoon voor 2 minuten en ik heb bevestiging.
Hét moment om de rugzak omhoog te trekken met de vertrouwde Canon en alle apparatuur, stap in de auto en ga op volle snelheid naar de luchthaven. Ik ga naar de hoofdruimte 05, waar ook het parkeren van privévliegtuigen is, in de hoop het daar te vinden. En inderdaad is er, maar het is niet alleen: IK BEN 2!!!
ze zijn 2 Greyhound del VRC-40 Rawhides, het US Navy Squadron dat tot taak heeft goederen te leveren, mannen en materialen de vliegdekschepen van de 2nd, 5een en 6e Vloot. Ik vang een glimp op van de felgekleurde wachtrijen tussen de rompen van de geparkeerde corporates. Het opschrift op de romp geeft aan dat het vliegdekschip waar ze aan boord zijn de Dwight D is.. Eisenhower Ik ben inmiddels aan boord geweest 21 jaar geleden (je kunt de fotoshoot vinden die)
Parkeren en, staan, Ik ga naar een omtreksweg waardoor ik een beetje dichterbij kan komen.
Ze staan geparkeerd aan de andere kant van het plein, maar, alleen in gebruik zijn 05, ze zullen voor me moeten passeren om op te stijgen. De 4 Juli, op Sardinië is het warm, heel heet. En de zon is meedogenloos. De beelden zijn niet haarscherp maar ik hoop van wel, naderen, dingen kunnen beter worden.
Het verkeer van privéjets die zich bezighouden met het vervoer van rijke toeristen naar de Costa Smeralda is zeer intens en de brandstoftanks vertragen een beetje.
Het is voorbij 12:30 lang geleden toen de voorraden arriveerden e, onmiddellijk daarna, Ik zie de propellers beginnen te draaien. Voordat ze beginnen te bewegen, strekken ze hun gevouwen vleugels de parkeerplaats in. Ze beginnen te taxiën en ik zie ze, na een paar meter, kromming, zoals verwacht, naar mij: optimaal!!!
Ik ben gedwongen om tussen de mazen van het net te schieten: Ik probeer het diafragma zo open mogelijk te houden, zelfs tijdens het fotograferen met tijden dat ik de propellers niet bevries, maar, met al dit licht, het is niet makkelijk. Zelfs het flikkeren van de verwarmde lucht helpt niet, maar dat moet ik zeggen, tenslotte, ik dacht erger.
Geniet van het resultaat
