18 Januari 2020 – Duxford Airfield
Zij zijn de 07:10 en we namen af van Malpensa. vlucht FR8728, in plaats daarvan 27F, Prua een noord van e 2 uur schaars geland in Stansted.
De vlucht is geen geschiedenis en we landen met een mooie dag. De lucht is kortaf maar mooi de hemel is blauw. Bij de paspoortcontrole, met de nieuwe geautomatiseerde procedure, Er is een rij en 30 seconden (letterlijk) ze zijn uit. Neem de bus of 3 minuten het zich vestigt om de auto. De botsing met de juiste begeleiding is altijd traumatisch genoeg, maar wat stoort me altijd geconfronteerd met ronde tegen het verkeer: Ik heb nooit wennen.
Gelukkig Duxford is zeer weinig te Stansted, bovendien, bijna alle snelweg. We verbleven hier in 2017 per il Battle of Britai Air Show (je kunt vinden die foto's) en laatste bezoek aan het museum dateert 2014 (foto's zijn die)
We komen die net is geopend en, na het betalen 21 ingang pond (25 € werden nooit beter besteed), We slinger aan de andere kant van de aanslagen, naar het Land Warfare Hall, het museum van grondvoertuigen. We rijden in de voorkant van de hangars vol van alle goede dingen, genieten van de momenten. Intanto ci “accontentiamo” degli splendidi airliners allineati sul piazzale: Airspeed Ambassador, Vickers Viscount, Britten Norman Trislander, Bristol Britannia, Handley Pagina Herald, Vickers VC 10, Hawker Siddeley Trident e BAC 1-11, alle prachtig gerestaureerde wij aanbieden aan onze ogen en onze camera's.
Het paviljoen bestaat uit verschillende middelen van grond wapens en wapens: auto, cross-country voertuig, truck trekkers, tanks en pistolen, vaak perfect ambientati, Er zijn warm je handen en de Eolische goed voor de camera's motoren die binnenkort op de proef zal worden gesteld. Bij de uitgang gaan we met een stevige stap in de richting van de American Air Museum. De ingang naar de mond van de gigantische B 52 laat je altijd buiten adem, maar de inhoud van het gebouw is letterlijk een hartaanval. Het volstaat om de SR citeren 71 Merel (originele single in Europa) maar er zijn ook Phantom, F 111, F 15, U 2, B 24, B 29, Een 10 en tientallen andere machines, mooier dan. Waar het oog rust, is een lust voor het oog.
We vertrekken met een bezwaard hart, nog steeds niet zeker wat anders te wachten staat. We bezoeken de werkplaats waar het herstel van de vliegtuigen te zien hoe de Handley Page Victor is gezet: zonder verf en gedemonteerd in meerdere stukken lijkt te komen langs zeer goed. In natuurlijke metal is echt geweldig, met alle zijn futuristische lijnen vandaag: opmerkelijk voor een vliegtuig bijna 70 jaar geleden.
We blijven het bezoek tot u, samen met toestellen van Fighter Collection, de FIAT CR 42. De Falco lijkt in zeer goede staat, blijkbaar, afgewerkt. Onder de motorkap is er een badolie collectie: uiteraard verloor een paar druppels, Maar dit betekent dat de olie in de motor en dit misschien niet een slecht nieuws. Helaas hebben we niet gevonden iedereen die ons nieuws kon geven, we blijven wachten op de eerste vlucht, in de hoop dat zal snel gebeuren. De workshop bevat de aangrenzende B 17 Memphis Bell / Sally B in het onderhoud en de Catalina, naast andere machines. Pascoliamo met een domme glimlach op je gezicht, hoe kinderen in speelgoedwinkels
De lunch was ons te wachten, met een knapperige vis&chips. Na de lunch de beste verrassing: Dat is beter dan een P-51D RAF met camouflage livery Invasion Stripes uitvoeren van de stappen, landing, start, nog stappen en landing met zijn taxiën voor ons te verteren?
Tenslotte Hangar No. 1: Eendracht, Vulcaan, Lancaster, Tornado, Bliksem, TRS 2 en tientallen andere machines. Alleen een panoramische foto kan vaag maken het idee van wat er in hier.
We vertrekken om sluitingstijd en we streven ernaar Stansted, waar de terugvlucht is op ons te wachten om 18:15. l'FR8736, vol, Er afgezet in de Lombard heide 21:15, na een fantastische dag. Soms willen we. En toen moesten we de unieke SR zien 71 in Europa. In een paar dagen, in Europa, het Verenigd Koninkrijk zal niet meer bestaan, en zelfs de Blackbird.
Om je foto's
