24 Οκτώβριος 2016 – Αεροδρόμιο Meiringen
Και εδώ είμαι ακόμα εδώ, πιστός στο προσκύνημα, τουλάχιστον σε ετήσια βάση, Αυτό με φέρνει σε αυτόν τον παράδεισο της spotter: Η Μέιρινγκεν.
Όποιος με ακολουθεί θα έχουν πάρει ήδη για να δείτε, πάροδο των ετών, Σε αρκετές περιπτώσεις, πήγα, μόνα τους ή σε εταιρεία, σε αυτό το απίστευτο (για Πλάγια πρότυπα) αεροδρόμιο. Περιτριγυρισμένο από βουνά και λιβάδια κατοικείται από αγελάδες που βόσκουν, διασχίζεται από δημοτικούς δρόμους ανοικτούς στην κυκλοφορία άμαχου, σχεδόν καμία φράχτη και, παράφραση του James Bond, με άδεια ελεύθερης φωτογραφία, το ταξίδι στην Meiringen σπάνια μπορεί να αφήσει κενή κάρτες μνήμης. μόνο μια φορά, σε 2012, Εμείς κινδύνευε ισχυρή, αλλά, τελικά, σώσαμε (βλέπω ο οποίος) περισσότερο από αξιοπρεπείς.
Ακόμα και αυτή τη φορά, ο κίνδυνος ήταν υψηλός: η πυκνή ομίχλη στις εγκαταστάσεις το πρωί κατηγόρησε τις πρώτες πρωινές ώρες απογειώσεις. Ευτυχώς η διάλυση της, γύρω 10.30, Είναι επέτρεψε την κανονική πορεία του το υπόλοιπο της ημέρας.
Στο τέλος τίποτα που. I “soliti” F 18 Hornet με το λευκό σταυρό σε κόκκινο φόντο, απογειώνεται θα εκπέμπουν φλόγες από τις μετά-καυστήρες 50 μέτρα, Έχουν κάνει τους συνήθεις ελιγμούς: απογειώσεις με ενεργό AB, εκφορτώσεις, rullaggi, διανθίζεται με κάποια PC 9 και, αργά το απόγευμα, από την προσγείωση ενός F 5 μοναχικός. Όλα αυτά, όμως, στη μέση του μια συναρπαστική φθινοπωρινό τοπίο, με τα χρώματα του φυλλώματος η οποία ποικίλει, από το κόκκινο, καφέ, σε κίτρινο, πορτοκάλι, περνώντας από όλες τις αποχρώσεις.
Στο τέλος της ημέρας, μετά 17:30, ο θόρυβος της ρύθμισης στην κίνηση της GE F404 που προέρχονται από το υπόστεγο στο σπήλαιο, Είναι προανήγγειλε την αρχή της νύχτας απογειώσεων των οποίων η πρώτη έλαβε χώρα, δεόντως, να 17:45 περίπου. Δυστυχώς ο χρόνος ήταν ήδη προχωρημένη και το σχεδόν απόλυτο σκοτάδι, αλλά κάτι, για απλή άσκηση στην τεκμηρίωση, Κατάφερα να κάνω.
Για να σας φωτογραφίες
